ตีพิมพ์ครั้งแรก หนังสือพิมพ์เสียงสาคร ฉบับประจำเดือนเมษายน พ.ศ. 2555

เมื่อวันก่อนหลังเลิกงานที่กรุงเทพฯ ผมนัดคุยธุระกับนักจัดรายการวิทยุท่านหนึ่งที่มหาชัยก่อนกลับบ้าน ในช่วงที่เขาจะขับรถไปส่งก็กะว่าจะไปหาอะไรกิน ปรากฏว่ากว่าจะเสร็จธุระก็ดึกมากแล้ว ผมออกไอเดียว่าไปทานแมคโดนัลด์กันดีไหม เมื่อเขาตอบตกลงเราก็ออกไปหาอะไรกินที่แมคโดนัลด์ สาขาพอร์โต้ ชิโน่ ก่อนถึงร้านตำไทย เท่าที่สังเกตตอนเกือบเที่ยงคืน แม้ย่านถนนพระราม 2 จะเงียบเหมือนกับทุกวัน แต่ก็มีลูกค้าขับรถเข้ามาทานอาหารที่นั่นไม่ขาดสาย

แม้ตอนนี้ศูนย์การค้าพอร์โต้ ชิโน่ จะยังก่อสร้างไม่เสร็จก็ตาม แต่หากแล้วเสร็จยังมีแมกเนตที่เปิด 24 ชั่วโมงขึ้นมาอีก คือ ฟู้ดแลนด์ ซูเปอร์มาร์เก็ต ที่เจาะกลุ่มลูกค้าระดับบน มีสาขาในกรุงเทพฯ และพัทยาให้บริการไม่มีวันหยุด เทียบกับห้างค้าปลีกอย่างเทสโก้ โลตัสและบิ๊กซีจะเปิดให้บริการถึง 5 ทุ่มเท่านั้น

อันที่จริงชีวิตคนสมุทรสาครในยามค่ำคืนก็เหมือนกับต่างจังหวัด คือหลังสามทุ่มเป็นต้นไปบรรยากาศนอกบ้านจะเริ่มซบเซากันบ้างแล้ว ซึ่งเป็นธรรมดาของสังคมเกษตรกรรม หากแต่อิทธิพลของสังคมเมืองที่เริ่มขยายตัวจากโครงการที่อยู่อาศัยที่ออกนอกกรุงเทพฯ รวมทั้งถนนพระราม 2 เป็นเส้นทางคมนาคมสายหลักที่มียานพาหนะสัญจรอย่างไม่หยุดนิ่งทำให้เรายังมีบางสิ่งอย่างอย่างที่รองรับกับชีวิตเหล่านี้ขึ้นมารองรับ อาทิ ปั้มน้ำมัน หรือร้านสะดวกซื้อเซเว่น อีเลฟเว่น

แต่อีกมุมหนึ่ง เท่าที่ผมได้แลกเปลี่ยนกับนักจัดรายการวิทยุท่านนั้น เขาบอกว่าจริงๆ ในตลาดมหาชัยหลังสอง-สามทุ่มใช่ว่าจะซบเซา เพราะหลังสี่ทุ่มจะมีรถขนปลาเข้ามาค้าขายสัตว์น้ำกันบริเวณท่าเรือเทศบาล เรื่อยไปกระทั่งเช้ามืด และถ้ารู้สึกหิวก็ยังมีร้านข้าวแกงหน้าโรงภาพยนตร์มหาชัยรามาอีก ถึงแม้ว่าคนในตลาดมหาชัยส่วนหนึ่งจะนอนหลับไปแล้ว แต่ก็ยังมีอีกชีวิตหนึ่งที่ลุกขึ้นมาทำมาหากินในยามนี้ ซึ่งคนที่หลับใหลไปแล้วอาจมองไม่เห็น

ถ้าถามว่าเป็นไปได้ไหมที่สมุทรสาครจะมีชีวิต 24 ชั่วโมงเหมือนคนกรุงเทพฯ ในเมื่อเป็นจังหวัดที่อยู่ติดกรุงเทพฯ ไปแล้ว ผมตอบได้ว่าอาจยังไม่ถึงขั้นนั้น เป็นเพียงทางเลือกที่มีบางสิ่งบางอย่างรองรับอยู่แล้วทั้งนั้น แต่ก็ขึ้นอยู่กับคนสมุทรสาครเองว่าพร้อมที่จะรับกับความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้หรือไม่

อีกประการหนึ่ง คือ ในเมื่อบ้านเรายังเป็นสังคมกึ่งเมืองกึ่งชนบท แน่นอนว่าหลังสอง-สามทุ่มเริ่มไม่มีรถสองแถวออกจากตลาดมหาชัย สังคมที่มีชีวิตไม่หยุดนิ่ง 24 ชั่วโมงคงถูกจำกัดแค่คนมีกำลังซื้อ และมียวดยานพาหนะเท่านั้น ผมสังเกตเห็นรถราที่ออกมาจากห้างบิ๊กซี ซูเปอร์เซ็นเตอร์ สาขามหาชัยตอนตีหนึ่งเศษๆ หลังภาพยนตร์รอบสุดท้ายฉายจบลง ทุกคนเอารถยนต์ รถจักรยานยนต์มาทั้งนั้น ผมก็เลยคิดว่าเมื่อเป็นเช่นนี้จะมีอะไรมาการันตีว่า เราจะมีความปลอดภัยระหว่างการใช้ชีวิตในยามค่ำคืน ในเมื่อปัญหาอาชญากรรมก็ยังสูงขึ้นเป็นเงาตามตัว อาจเรียกได้ว่าเวลาเดินถนนดึกๆ คนเดียวผีไม่กลัวแล้ว กลัวแต่คนร้ายจะมาจี้ ปล้น ข่มขืนแทน

เรื่องนี้คงต้องขึ้นอยู่กับเจ้าหน้าที่ตำรวจ โดยเฉพาะ สภ.เมืองสมุทรสาคร รวมทั้งหน่วยงานด้านความมั่นคงต้องทำงาน ทั้งการดูแลความปลอดภัย การจัดระเบียบสังคม รวมทั้งอาจมีเครื่องมือเสริม เช่น ระบบกล้องวงจรปิด CCTV ตามถนนหนทาง เพื่อสร้างความอุ่นใจให้กับคนที่ใช้ชีวิตยามค่ำคืนขึ้นมาบ้าง เพราะทุกวันนี้อิทธิพลป่าคอนกรีตกำลังคืบคลานชีวิตมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ยังมีจุดอ่อนอย่างที่กล่าวข้างต้น รับกับความเปลี่ยนแปลงไปสู่สังคมเมือง

ประการสุดท้าย สมุทรสาคร 24 ชั่วโมงจะเป็นไปได้จริงหรือไม่ ผมคงต้องถามใจคุณผู้อ่านกันแล้วว่า ส่วนตัวพร้อมที่จะรับความเปลี่ยนแปลงเช่นนี้หรือเปล่า เพราะอย่าลืมว่าเมื่อบ้านเรามันเปลี่ยนไปเช่นนี้ คงเป็นเรื่องยากที่จะต้องกลับไปสู่สังคมเกษตรกรรมดังเดิม นอกจากว่าท่านจะต้องย้ายบ้านไปอยู่ที่ใหม่ เพื่อหลีกหนีความวุ่นวายจากตัวเมือง

(อ่านคอลัมน์วงเวียนน้ำพุย้อนหลัง และร่วมแสดงความคิดเห็นได้ที่เว็บไซต์ www.sakhononline.com คลิกที่ คอลัมนิสต์ออนไลน์ เลือก วงเวียนน้ำพุ)