ตีพิมพ์ครั้งแรก หนังสือพิมพ์เสียงสาคร ฉบับประจำเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

วันก่อน ผมนั่งรถเมล์ลงที่มหาชัยเมืองใหม่ตามปกติ จากนั้นก็นั่งรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างต่อเพื่อไปส่งที่บ้าน ระหว่างที่มอเตอร์ไซค์กำลังจะเข้าซอยกานดา ถนนพระราม 2 กม.23 ซึ่งเชื่อมทะลุกับถนนหลังบ้าน ผมสังเกตเห็นแท็กซี่จอดติดกัน 3 คัน ใกล้กันบริเวณปากทางเข้า ซึ่งติดกับสะพานข้ามคลองเล็กๆ ไม่ไกลจากสะพานกลับรถมากนัก ผมเห็นไทยมุงอยู่ประมาณ 5-6 คน ยืนอยู่ รถมอเตอร์ไซค์ก็หยุดลง หนึ่งในไทมุงก็โบกให้อ้อมเพื่อเข้าซอย

ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า คือชายร่างเล็กที่นอนคว่ำ ดิ้นทีละพรวด หายใจรวยริน ราวกับปลาหมอถูกทุบหัว เขาสวมเสื้อวินแต่ไม่ระบุว่าอยู่ที่วินมอเตอร์ไซค์ตรงจุดไหน กางเกงยีนส์ ไม่สวมหมวกกันน็อค และเมื่อวนรถใกล้เข้าไปอีก ภาพที่เห็นตรงหน้าคือผู้บาดเจ็บรายนี้นอนคว่ำจมกองเลือดที่ไหลริน ราวกับเขากำลังจะยื้อชีวิตกับมัจจุราชที่อยู่ตรงหน้า ซึ่ง ณ เวลานั้นรถพยาบาล หรือแม้กระทั่งหน่วยกู้ภัยยังมาไม่ถึง อีกทั้งไม่มีไฟส่องสว่างด้วย

ผมผ่านตรงจุดนี้ด้วยอาการที่บอกได้คำเดียวว่าอึ้ง กับภาพคนนอนจมกองเลือดที่อยู่ตรงหน้า แทบจะเรียกได้ว่าความคิดอื่นๆ ก็ไม่อาจแทนที่ภาพแห่งความสยดสยองที่เห็นด้วยตาตัวเองได้

ผมกลับถึงบ้าน เล่าเรื่องนี้ให้แม่ฟัง แม่ถึงกับตกใจ แล้วบอกว่า บริเวณนี้เคยมีคนตายมาแล้ว ทั้งคนไทย และคนพม่า พร้อมกับเตือนว่าทางที่ดีควรหลีกเลี่ยง ราวกับว่ามันมีอาถรรพ์ แต่ต้นเหตุที่แท้จริงก็คือการขับรถมอเตอร์ไซค์ย้อนศร แล้วทางเข้าซอยตรงนั้นแคบ มีสะพานกลับรถและเสาไฟฟ้าบดบังอยู่ ซึ่งโดยลักษณะทางกายภาพ บริเวณถนนพระราม 2 จะเป็นถนนที่มียวดยานพาหนะใช้ความเร็วเป็นจำนวนมาก

ตรงจุดเกิดเหตุนั้นเป็นทางสามแพร่งที่บล็อกไปด้วยแท่นแบริเออร์ แผงปูนกั้นสะพานข้ามคลอง และตอม่อสะพานกลับรถ อีกทั้งด้วยความที่สะพานกลับรถถัดไปอยู่ห่างกันประมาณ 2 กิโลเมตร (ไป-กลับ 4 กิโลเมตร) ตรงจุดนี้จะมีรถมอเตอร์ไซค์ หรือแม้กระทั่งรถยนต์วิ่งย้อนศรเพื่อเข้าซอยตรงนั้น ซึ่งในยามวิกาลไฟส่องสว่างเข้าไม่ถึงเพราะมีสะพานกลับรถบดบังอยู่ ทำให้ในช่วงที่ผ่านมาบริเวณนี้เกิดอุบัติเหตุ มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บบ่อยครั้ง

อันที่จริงในจังหวัดบ้านเรามีจุดเสี่ยงที่จะเกิดอุบัติเหตุอีกมาก โดยเฉพาะกับถนนสายรอง หรือทางหลวงชนบท ซึ่งส่วนใหญ่แม้ผิวจราจรจะก่อสร้างได้มาตรฐาน แต่ในส่วนของทางร่วมทางแยกยังมีข้อบกพร่องด้านความปลอดภัย โดยเฉพาะความกว้างของทางแยกที่ยานพาหนะจะเลี้ยวเข้าหรือเลี้ยวออกสู่ถนน รวมทั้งผิวทางต่างระดับและทัศนวิสัยที่ส่งผลต่อการขับขี่ เช่น ถนนซอยที่มีสะพานข้ามคลอง หรือมีป่าหญ้าและเสาไฟฟ้าบดบัง

นอกจากนี้ ในส่วนของจุดตัดกับทางรถไฟ โดยเฉพาะทางรถไฟสายมหาชัย-วงเวียนใหญ่ ยังพบว่ามีหลายจุดยังไม่มีระบบอาณัติสัญญาณหรือเครื่องกั้นถนนอัตโนมัติ บ่อยครั้งที่รถไฟประสบอุบัติเหตุชนประสานงากับคน หรือรถยนต์ที่ข้ามทางรถไฟโดยไม่มีเครื่องกั้น มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บบ่อยครั้ง ซึ่งตรงนี้ก็ต้องให้ความเป็นธรรมกับเหตุผลอีกด้านหนึ่งที่ว่า ไม่มีงบประมาณในการจัดทำระบบเครื่องกั้นรถไฟอัตโนมัติ ซึ่งก็คงต้องรอติดตั้งในจุดที่จำเป็นเสียก่อน

เรื่องนี้ทางจังหวัดต้องบูรณาการกันหลายภาคส่วนครับ ทั้งแขวงการทางสำหรับถนนที่กรมทางหลวงรับผิดชอบ สำนักงานทางหลวงชนบทจังหวัด องค์การบริหารส่วนจังหวัดที่รับผิดชอบก่อสร้างและดูแลถนนบางเส้นทาง รวมทั้งตามตรอกซอยหรือถนนเข้าหมู่บ้านต่างๆ ซึ่งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเฉกเช่นเทศบาลหรือองค์การบริหารส่วนตำบลเป็นผู้ดูแล จะต้องร่วมกันตรวจสอบจุดเสี่ยงที่เกิดอุบัติเหตุบ่อยครั้ง ก่อนที่จะหาข้อสรุปและแก้ไขปัญหาต่อไป

เพราะบริเวณทางร่วมทางแยกนั้นมักจะเป็นรอยต่อความรับผิดชอบระหว่างท้องถิ่นกับหน่วยงาน หากสามารถแก้ไขให้การจราจรลื่นไหลกันได้ ก็น่าจะลดอุบัติเหตุแก่ผู้ใช้ทาง และยังแก้ปัญหาจราจรติดขัดจากรถที่ออกจากถนนสายรองเพื่อเลี้ยวสู่ถนนสายหลัก และถนนสายหลักที่เลี้ยวเข้สู่ถนนสายรองให้คล่องตัวได้มากขึ้นเลยทีเดียว